The role of multi-modal image biomarkers in personalized prediction of xerostomia and oncologic outcomes
| Promotie: | Mw. Y. (Yan) Li |
| Wanneer: | 11 juni 2025 |
| Aanvang: | 09:00 |
| Promotor: | prof. dr. J.A. (Hans) Langendijk |
| Copromotors: | dr. ir. N.M. (Marianna) Sijtsema, dr. L.V. (Lisanne) van Dijk |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
De rol van multimodale beeldbiomarkers bij gepersonaliseerde voorspelling van xerostomie en oncologische uitkomsten
Radiotherapie is essentieel bij de behandeling van hoofd-halskanker (HNK), maar de ernst van de bijwerkingen kunnen per patiënt sterk variëren ondanks dat de toegediende bestralingsdosis min of meer hetzelfde is. Routinematig gemaakte klinische beeldvorming bevat zeer veel patiëntspecifieke informatie die kan worden geëxtraheerd en gekwantificeerd als radiomics-kenmerken of beeldbiomarkers (IBMs). Deze thesis van Yan Li onderzoekt hoe IBMs bijwerkingen en overleving kunnen voorspellen om te komen tot een meer gepersonaliseerde en effectieve manier van bestralen bij patiënten met hoofdhals tumoren.
Xerostomie (droge mond) is een veelvoorkomende bijwerking bij HNK-patiënten na radiotherapie, voornamelijk door schade aan de speekselklieren. Deze thesis toont aan dat een lagere metabole activiteit vóór de behandeling, afgeleid van PET-beelden, een hogere kans op late xerostomie voorspelt. Meer gerichte speekselklier-sparende strategieën, zoals protonentherapie, kunnen vooral worden toegepast bij patiënten met een verhoogd risico. Daarnaast bleek dat patiënten met grotere toename in waterdiffusie na radiotherapie neigen naar ernstigere xerostomie en sterkere afname in speekselvloed, hoewel dit niet statistisch significant was. Waterdiffusie, gekwantificeerd via diffusiegewogen MRI, is objectiever dan vragenlijsten of speekselmeting en biedt samen een completer beeld van speekselklierschade ter ondersteuning van betere mitigatiestrategieën.
Verder bleek uit deze thesis dat combinatie van klinische variabelen (zoals HPV-status) met IBM’s van het macroscopisch tumorgebied (GTV) effectief de kans op recidiefvrije overleving en falen van individuele lymfeklieren voorspelde. Deze voorspellingen kunnen helpen bij het optimaliseren van behandelstrategieën, zoals intensievere therapie voor hoogrisicopatiënten of gerichte dissectie van risicovolle lymfeklieren om falen te beperken.